Afgelopen vrijdag organiseerden de bibliotheken van
zuidwest Drenthe een lezing van Splinter Chabot. Hoewel lezing de lading niet
echt dekte, het was meer een interview van of gesprek met Rieneke van Tongeren, medewerker
van Biblionet Drenthe en zelfbenoemd Lanterfladder.
Het gesprek was goed voorbereid. Al snel werd mij
duidelijk dat de gesprekspartners eerder met elkaar gesproken hadden waardoor voor
hen beide de intenties achter de vragen helder waren zosat het gesprek al
snel een vogelvlucht nam en zeer geanimeerd werd.
De vragen van Rieneke namen ons mee op een verkenning
van de boeken van Splinter. Van het overduidelijk autobiografische “Confettiregen”,
via het emotioneel beladen “Roze brieven”,
naar het met beeldspraak doorspekte, sprookjesachtige “Als de hemel genoeg
ruimte heeft”.
Splinter spreekt makkelijk. Schijnbaar moeiteloos beantwoordt
hij via anekdotes en diverse zijpaden de vragen van Rieneke. Slechts een enkele
keer is hij zover afgedwaald dat hij even niet meer weet naar welk punt hij
onderweg was. Het geeft een klein inkijkje in zijn snelle denkwereld.
Zijn energie is merkbaar in de manier waarop hij contact
met het publiek maakt. Hoewel de vragen van Rieneke komen geeft hij ons, het
publiek, zijn antwoorden. Wanneer hij vragen uit het publiek krijgt gaat hij
daar gretig op in. Altijd op zoek naar de dialoog.
Bij het signeren na afloop blijkt Splinter een empathisch
mens Hij neemt alle tijd voor de mensen aan zijn tafel, gaat veelvuldig op de
foto en lijkt oprecht geïnteresseerd in wat hem toevertrouwd wordt. Wat bijzonder
is, niemand in de wachtrij vindt het erg. Alsof ze weten dat ook hen deze
aandacht ten deel valt als ze eenmaal aan de beurt zijn.
Al met al was het een erg leuke avond. Jammer, dat niet meer mensen zich open stelden voor deze flamboyante jongeman. Ze hebben
zeker wat gemist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten